Szatę roślinną gminy Biłgoraj cechuje wysoka lesistość (w powiecie biłgorajskim druga po gminie Tereszpol) oraz wysoki stopień zachowania walorów szaty roślinnej lasów. Na szatę roślinną omawianego obszaru składają się:
lasy i obszary leśne, które obejmują powierzchnię 15 302 ha, co stanowi 58,54 % ogólnej powierzchni gminy (udział powierzchni leśnej dotyczy lasów niepaństwowych i państwowych). Są one zróżnicowane pod względem rozmieszczenia, wielkości kompleksów leśnych, a także różnią się składem gatunkowym i wiekowym oraz siedliskowym.
W strukturze poszczególnych typów siedliskowych można wyróżnić bory suche, siedliska lasowe i bory bagienne.
Zaznacza się duży udział siedlisk wilgotnych, który wynika z położenia lasów w zlewni rzek: Biała Łada i Czarna Łada z licznymi przylegającymi terenami bagiennymi. Lasy te zaliczono do wodoochronnych.
W udziale gatunkowym drzew na terenie siedlisk borowych dominuje sosna, w lasowych buk, dąb i jodła. Na skraju Puszczy Solskiej (na niewielkim powierzchniowo terenie) występują gatunki buka, dębu i jodły osiągające wiek ponad 100 lat tworząc zespoły drzewostanów liściastych. W składzie poszczególnych gatunków drzew (w ogólnej powierzchni lasów) zdecydowanie dominuje sosna, która stanowi 95% drzewostanu, jodła 2%, buk 2%, inne 1%. Rozmieszczenie lasów na obszarze gminy Biłgoraj obrazuje rys. 3.
Prócz lasów na drzewostan składają się zadrzewione doliny rzeczne oraz tereny nieprzydatne dla rolnictwa. Obok nich występują zadrzewienia śródpolne, przydrożne i siedlisk rolniczych, jak również pozostałości parków podworskich. W dolinach rzek na madach występują łęgi nadrzeczne - zarośla wierzb koszykarskich-trójpręcikowej, wiciowej i purpurowej.
zbiorowiska łąkowe i pastwiskowe; zbiorowiska trzęślicowe zostały osuszone i zmienione w łąki kośne z udziałem traw wiązówki błotnej, ostrożenia warzywnego, sitowia leśnego i innych; pastwiskowy charakter mają zespoły z udziałem situ rozpierzchłego, grzebienicy oraz śmiałka darniowego;
zbiorowiska syntropijne, które rozwinęły się na terenach zagospodarowanych przez człowieka i różnicuje się je na dwie grupy:
- zbiorowisko segetalne, tzn. roślinność występującą wśród upraw polowych roślin okopowych i zbożowych;
- zbiorowisko ruderalne (zrębów leśnych i nieużytków), a wśród nich bez czarny, leszczyna, śliwa, tarnina, kruszyna pospolita, kalina karłowata, trzmielina zwyczajna, szakłak pospolity, szałwia okółkowa, barwinek pospolity, rdest, jaskółcze ziele, wierzba iwa, łubin trwały;
zbiorowiska wodne występujące w korytach rzek, brzeżnych partiach rowów melioracyjnych i w obrębie stawów; najczęściej są to zbiorowiska typowe:
- zespół rdestnicy - wywłóczniki, rogatki, jaskry (związany z wodami płynącymi),
- zespół lilii wodnych i kilka asocjacji szuwarowych (związany z wodami stojącymi),
zbiorowisko torfowe, które w przeciwieństwie do zbiorowisk wodnych cechuje bardzo zróżnicowany skład florystyczny z rzadkimi gatunkami. Występują torfowiska niskie, przejściowe i wysokie. Torfowiska niskie i wysokie skupiają wiele roślin rzadkich takich jak wawrzynek wilcze łyko, bluszcz pospolity, wierzba borówkolistna, widłak goździsty, lilia złotogłów, storczyki, rosiczka okrągłolistna i inne. Na torfowiskach przejściowych liczny udział ma turzyca bagienna, turzyca strunowa, przygiełka biała, turzyca obła i turzyca nitkowata, trzcinnik prosty, marzyca ruda.
Biuletyn Informacji Publicznej
